Zawsze uparcie dąż do celu i spełniaj swoje marzenia!

autor: Monika Just, opublikowano: 07/03/2017

W pierwszych zawodach na 5 kilometrów wystartowała "na złość" rodzinie, aby pokazać, że potrafi i że to całe bieganie to nie jakaś tam fanaberia, ale naprawdę fajna sprawa. Udało się. Poznajcie Monikę, która opowiedziała nam o swoich biegowych początkach, poknywaniu przeszkód i celach. 

Imię: Monika

Wiek: 20

Skąd jesteś/ gdzie mieszkasz: Rogoźno

Jak zaczęła się Twoja biegowa pasja?

Już w podstawówce startowałam we wszystkich zawodach biegowych, ale w naszej szkole funkcjonowało to na zasadzie „skoro grasz w siatkówkę to i biegasz dobrze” i tak samo było w gimnazjum i liceum. Miałaś dobry czas na wf na zaliczeniu to jechałaś na zawody. W szkole średniej moja nauczycielka nie rozumiała, że ktoś się źle czuje, a ja mdlałam pod wpływem wysiłku. Skończyło się na tym, że z zawodów zabrała mnie karetka i dostałam szlaban (zwolnienie lekarskie) na wszystkie dyscypliny sportowe. Dla mnie to była tragedia, bo jestem typem aktywistki. W trzeciej klasie się zbuntowałam i zaczęłam sama ćwiczyć. Na początku  trochę w domu. Dawałam radę, więc wróciłam na wf i do drużyny siatkarskiej. Tam razem z koleżanką umówiłam się na luźne bieganie, bo widziałam ją jak biegła po mieście. Monia zabrała mnie na trening naszego Rogozińskiego Klubu.  Tam przeżyłam szok. Pierwsze, co usłyszałam „to ile dziś biegniemy, 5km, 10km?” Myślę sobie, że oni powariowali, przecież ja zrobię 2km z trudem. Myliłam się. Przebiegłam 5km dzięki Hani, Moni i Kamilowi, którzy dostosowali tempo do mnie i wspierali mnie przez całą trasę.  Euforia niesamowita. Na następny dzień sama pobiegłam na trening i tak się zaczęło.

Co bieganie zmieniło w Twoim życiu?

Przede wszystkim sprawiło, że inaczej postrzegam siebie. Czuję się inną osobą. Może to głupie, ale poczułam się bardziej kobieca. Nie tylko z powodu poprawy wyglądu, ale głównie z tego, co bieganie zmienia w mojej psychice. Stałam się bardziej pewna siebie. Jeśli mam w życiu jakiś problem to myślę sobie, że skoro dałam sobie radę na trasie i przebiegłam te X km to i z tym problemem sobie poradzę. Dodatkowo bieganie pomaga mi się uspokoić. Uczy mnie kontrolować emocji. Już nie raz wybiegałam z domu na trening by uspokoić się po jakiejś sprzeczce. Co więcej kiedy zaczęłam biegać przestałam popalać papierosy, bo uświadomiłam sobie, że skoro na trasie walczę o złapanie oddechu to za chwilę nie będę sobie niszczyć płuc trując ich nikotyną. Dodatkowo dzięki bieganiu poznałam wielu nowych ludzi. To jest pasja, która łączy. Biegając mam czas by przemyśleć pewne sprawy, by mieć chwilę dla siebie, by zauważyć coś, co wcześniej mi umykało- dlatego tak bardzo kocham wiosenne treningi. Świetnie biega się wśród działkowych ogródków i obserwuje rosnące tulipany. To wszystko daje mi siłę.

Co robisz na co dzień?

Jestem studentką Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu kierunek prawo w biznesie. Studia stały się moją kolejną pasją i to one są dla mnie priorytetem.  Dodatkowo nałogowo czytam książki. Mam swojego bloga i jestem recenzentką.

Czy są rzeczy (momenty, ludzie, okoliczności) które sprawiają, że trudniej jest Ci realizować biegową pasję?

Jeśli chodzi o momenty to na pewno jest to zima. Na dwa miesiące odpuściłam sobie treningi, bo zwyczajnie się bałam biegać w zimnie. Nie ma w tym nic przyjemnego. Po takich treningach walczyłam z bólem zatok, więc zrezygnowałam. Wróciłam na trasę w styczniu, bo chciałam sprawdzić jak to jest biegać w śniegu i okazało się, że jest to genialne uczucie.
Jeśli chodzi o ludzi to zdecydowanie negatywnie wpływała na mnie rodzina. Chłopaka moje bieganie nie interesowało.  Rodzice byli negatywnie nastawieni. Chyba bali się o mnie, bo wciąż pamiętali, co się ze mną działo w szkole średniej. Przed pierwszymi zawodami usłyszałam: „Na 5km startujesz, coś ty sobie ubzdurała, biegaczka wielka się znalazła.”. Wtedy mnie zmotywowali. Można powiedzieć, że pobiegłam im na złość. Chciałam pokazać, że potrafię, że umiem, że jestem więcej warta niż im się wydaje. No i swoje pokazałam, bo zdobyłam pierwsze miejsce w swojej kategorii wiekowej. Potem już mi gratulowali po każdym starcie. Na wszystkich zawodach była ze mną moja siostra- mój najwierniejszy kibic. Na moim ostatnim starcie z okazji dnia 11 listopada na trasie zobaczyłam całą moją rodzinę. Kibicowali i robili zdjęcia. Przekonali się, że te moje bieganie to nie taka fanaberia, a ja zrozumiałam, że warto było się postawić i zrobić coś dla siebie nawet jeśli najbliżsi we mnie nie wierzyli.

Jak udaje Ci się pokonać te trudności?

Trzeba nie zważać na trudności i uparcie robić swoje. Wszystkie przeszkody i  słabości trzeba wykorzystywać. Jeśli coś/ ktoś nas demotywuje trzeba zmienić to na motywację i pokazać swoje.  Wtedy zyskuje się prawdziwą siłę i wiarę w siebie. Już się przekonałam, że warto to robić.

Biegowe/sportowe osiągnięcie z którego jesteś najbardziej dumna?

X Chrustowski Bieg Zimowy- 12 km w czasie 1:17:25. Wiem, że wynik nie jest powalający, ale wystartowałam w tych zawodach po dwumiesięcznej przerwie i był to mój debiut na odcinku dłuższym niż 5km. To, że dałam radę ukończyć te zawody przypomina mi, że nie ma dla mnie rzeczy niemożliwych.

Jaki jest twój ulubiony dystans biegowy?

10 km- nie za dużo, nie za mało. Pozwala poczuć, że zrobiło się trening i daje satysfakcję.

O czym marzysz na przestrzeni najbliższych lat?

Łatwiej spytać o czym nie marzę. Mój chłopak mówi, że ja jestem ta, co wszystko chce. Każde życzenie podnoszę do rangi marzenia, ale po to się żyje. Dla tych krótkich chwil kiedy spełniasz to na czym tak bardzo Ci zależało.
Największym marzeniem jest chyba powrót do regularnych treningów z jazdy konnej. Z tych sportowych marzeń to chciałbym też ukończyć półmaraton i oczywiście maraton. Pragnę się rozwinąć zawodowo i zostać prawnikiem. Chciałabym też podróżować- Grecja, Hiszpania, Chorwacja, Portugalia. Bardzo chciałabym też zwiedzić Londyn. Najbardziej szaloną rzeczą na jakiej mi zależy jest skok ze spadochronem i lot szybowcem.

Jakie jest Twoje życiowe  motto?

Zawsze uparcie dąż do celu i spełniaj swoje marzenia. 

Życiówki:

5km: 27m:48s

10km: 1g:01m:39s

DAJ SIĘ ZAINSPIROWAĆ. POZNAJ INNE KOBIETY Z BIEGOWĄ PASJĄ:

Małe zmiany prowadzą do wielkich rezultatów. Poznajcie Dorotę. 

Biegam odkąd poziom stresu przekroczył u mnie dopuszczalne normy! Poznajcie Tatianę.

Jestem biegaczką! Poznajcie Anię.

Historia biegowa trochę inna - bieganie i uzależnienie od alkoholu

Bieganie z PCOS? Poznajcie Sylwię 

Bieganie sposobem na astmę. Poznajcie Beatę.

Każdy trening to twoje zwycięstwo - wywiad z Agnieszką Pilawską

Bieganie to mój sposób na życie - wywiad z Dominiką Stelmach

Cudowna moc biegania - poznajcie historię Jolanty

Początki nigdy nie są łatwe. Poznajcie Paulinę. 

Biegam od rana do nocy. Poznajcie Ilonę, która wraz z koleżanką rusza mamy!

Biegam bo kocham. Jestem biegaczką - Ewelina

Przeczytaj również

Wiolka i jej bieg dookoła Polski

Poznaj Wiolkę - kobietę, która planuje bieg dookoła Polski

"Dzięki temu, że biegam poznałam swoją wartość" Poznajcie Beatę

Historia Beaty jest najlepszym przykładem tego, że na bieganie nigdy nie jest za późno...

Premiera Asics Gel-Kayano 30, Berlin, 2023

Flagowy model butów do biegania japońskiej marki Asics - Gel -Kayano 30 wszedł właśnie do sprzedaży. Jaka jest jego główna cecha? Jak marka Asics wychodzi naprzeciw potrzebom biegaczek?

Uśmiechnięta Ania i jej miłość do biegania

Niezwykła kobieta, która pomimo choroby biega ile sił w nogach.

Poznajcie historię Magdaleny

Choć Magdalena biega od niedawna, biegowej pasji oddała się bez reszty.