Po ciąży wrócę do biegania na jeszcze wyższym poziomie! Wywiad z rekordzistką Polski w półmaratonie, Karoliną Nadolską

autor: Katarzyna Żbikowska-Jusis, opublikowano: 25/05/2015

Rekordzistka Polski w półmaratonie i biegu na 10000m, jedna z najlepszych polskich biegaczek długosystansowych, Karolina Nadolska (z domu Jarzyńska) dopiero co urodziła córeczkę. Dwa dni przed porodem jeszcze komentowała maraton w Londynie dla Eurosportu. W czasie ciąży nie przestała biegać, ale wreszcie miała czas żeby trochę odetchnąć od reżimu treningowego i poukładać swoje prywatne sprawy. Młoda mama jest przekonana, że niebawem wróci do biegania na jeszcze wyższym poziomie! Po rozmowie z Karoliną nie mam co do tego żadnych wątpliwości. Przeczytajcie o jej bieganiu w ciąży i o tym z jakimi problemami częstokroć borykają się kobiety-sportowcy w momencie, kiedy zdecydują się powiększyć rodzinę.

To oczywiste, że kiedy zaszłaś w ciążę musiałaś zrobić przerwę w profesjonalnym treningu, ale nie zrezygnowałaś zupełnie z aktywności fizycznej. Dlaczego?

Miałam szczęście, że trafiłam na wspaniałego człowieka, lekarza - także biegacza amatora dr Łukasza Sroke. Po badaniu i orzeczeniu że wszystko z maleństwem jest w porządku powiedział: Karolina rób to co robiłaś biegaj i ruszaj sie dopóki będziesz mogła. Całe życie biegasz. Położenie się teraz i nic nie robienie będzie krzywdzące dla Ciebie i dziecka. Zresztą ja też tak czułam, że biegając sprawiam, że Nasze samopoczucie jest bardzo dobre. Biegałam na tyle na ile pozwalał mi mój organizm. Widziałam jak z czasem wygasam, organizm sam podpowiadał na co mogę sobie pozwolić więc dostosowywałam aktywność do swoich aktualnych możliwości.

Poza tym przecież nie kończę kariery. Wierzę, że trenowanie niemal ze przez całą ciążę pozwoli mi wrócić szybciej do treningu z przed ciąży. W zasadzie nie przytyłam, a może nawet ciut schudłam. Dbałam o siebie i o Antosię racjonalnie się odżywiając.

Czy twoim zdaniem aktywność w ciąży pomaga w tym niełatwym przecież dla kobiety okresie?

Na swoim przykładzie juz teraz wiem ze aktywność pomogła mi bardzo. Ciążę przeszłam bez żadnych dolegliwości. Śmieję się że gdyby nie brzuszek to nawet nie wiedziałabym, że jestem w ciąży. Ciąża przebiegała wzorcowo, ja mogłam kontynuować trening. Mój dzień wyglądał bardzo podobnie jak w sporcie wyczynowym - to było dla mnie ważne psychicznie. Czas minął bardzo szybko, a ja już myślę o powrocie do biegania. Mówiąc szczerze nie wiem co to znaczy "trudy ciąży". Na pewno aktywność mi w tym pomogła.

Opowiedz trochę czytelniczkom jak wyglądał twój trening w ciąży?

Do 5 miesiąca biegałam dwa razy dziennie, potem już tylko raz do 8 miesiąca pokonując ok 14 km dziennie w spokojnym dla mnie tempie ok 4:20-4:30 na km. Pamiętajmy jednak, że mój poziom sportowy wcześniej był bardzo wysoki i takie prędkości nie były wyzwaniem. Do 8 miesiąca ćwiczyłam też na siłowni wzmacniając mięśnie grzbietu i rąk. Potem przyszedł czas na 5-6km rozbiegania, a ostatnie dni przed porodem to marsze ok 8km dziennie. Poza tym normalnie funkcjonowałam – robiłam zakupy, urządzałam mieszkanie, podróżowałam.

Twój lekarz nie miał nic przeciwko treningom?

Dr Łukasz Sroka to wspaniały człowiek, znał potrzeby mojego organizmu. Sam jest biegaczem amatorem. Jeśli kobieta była aktywna przed ciążą i nie ma przeciwwskazań od lekarza spokojnie może kontynuować swoją sportową pasję w ciąży. Organizm nie da zrobić krzywdy dziecku sam będzie sterował swoimi możliwościami. Żadna ambicja sportowa nic tutaj nie da, bo fizjologia broni malucha w brzuchu. Dr Sroka prowadził mnie przez całą ciążę,  znał mój trening i był pewny, że w ten sposób pomagam sobie i Antosi. Chciałam z tego miejsca Doktorowi serdecznie podziękować za okazaną pomoc i wsparcie.

Mimo coraz większej świadomości społecznej w dalszym ciągu widok ciężarnej kobiety uprawiającej sport jest różnie odbierany. Jak to było u Ciebie?

Jeśli chodzi o mnie to miałam same pozytywne uwagi. Ludzie którzy mnie znali z biegowych ścieżek gratulowali i mówili że podziwiają. Choć czasami czułam rzeczywiście dziwne spojrzenia, ale może przez to, że już ze sporym brzuszkiem byłam w stanie mijać biegających panów w lesie:).

Co jest najtrudniejsze dla kobiety-sportowca w okresie ciąży?

Jak wspomniałam mój dzień wiele się nie różnił od tego kiedy profesjonalnie podchodziłam do treningów. Na pewno miałam więcej czasu na rozmyślania. Chciałabym poruszyć jedną kwestię, którą uważam za ważną - a mianowicie kobieta-sportowiec w ciąży musi liczyć się z trudnościami związanymi z finansami. Ja miałam szczęście, że moim sponsorem jest firma ALE, która mi zaufała i wspierała przez całą ciążę wierząc w mój sportowy powrót na jeszcze wyższym poziomie. Ale wiem, że nieczęsto tak się zdarza. Pokutuje przekonanie, że ciąża to koniec kariery. Taka sytuacja spotkała mnie w klubie gdzie zawieszono mi sportowe stypendium tylko dlatego ze zaszłam w ciążę. Uważam, że to niesprawiedliwe względem kobiet.Wiele światowej klasy zawodniczek chwaliło sobie „przerwę na ciążę”. Reżim treningowy, któremu na co dzień poddaje się profesjonalna biegaczka jest przecież bardzo obciążający nie tylko fizycznie ale i psychicznie.

Taka przerwa pomaga odzyskać siły? Jak to było w Twoim przypadku?

Rzeczywiście w mojej karierze też pojawił się syndrom lekkiego zmęczenia psychicznego. Duże obciążenia i wymagania jakie ja sama sobie stawiam w pewnym momencie zaczęły mnie przerastać. Interesowały mnie i nadal interesują poważne wyniki sportowe, a to wiąże się z obciążeniami w mojej głowie. W traktacie ciąży poczułam, że odpoczywam, bo nic nie muszę na treningu – ot, wychodzę i biegnę. Taka przerwa sprawiła, że już czuję głód treningu biegowego i stawianych sobie sportowych celów. Wierze, że mogę dzięki córce wrócić na ten sam, a nawet wyższy poziom. Na pewno zajmie mi to trochę czasu, ale dzięki rodzinie i sponsorowi - firmie ALE – nie zostałam sama. To Oni wspierają mnie i wierzą w mój szybki powrót. Dziękuje im za to.

W czasie ciąży udało Ci się poukładać również sprawy prywatne. Niedawno zmieniłaś nazwisko a także, podobno, miejsce zamieszkania?

Tak, obecnie noszę nazwisko męża i trenera zresztą, ale przede wszystkim człowieka Zbyszka Nadolskiego. Do tej pory mieszkałam przy stadionie w Poznaniu w małym pokoiku. Ciąża, macierzyństwo, rodzina sprawiły, że musieliśmy poukładać sobie również sprawy bytowe. Dlatego obecnie nadal mieszkamy w Poznaniu bardzo blisko Rusałki aby mieć łatwość wyjścia na trening. Tyle, że jest to normalne mieszkanie, gdzie tworzymy dla Tosi atmosferę miłości i oddania.

Na kilka dni przed porodem podjęłaś się komentowania maratonu w Londynie na antenie Eurosportu. Nie zazdrościłaś biegaczkom tego, że biorą udział w maratonie a ty nie?

Dostałam fajną propozycję i chciałam ją wykorzystać. Muszę powiedzieć, że trochę sie obawiałam czy dotrwam, bo termin porodu był tuż tuż. I tak w niedzielę byłam w studio Eurosportu, a we wtorek na świat przyszła Antosia. Śmieję się, że wszystko sobie poukładałam. Czy zazdrościłam? Nie, bo dobrze czułam się w mojej roli za mikrofonem. Maraton w Londynie to wielkie święto. Wierzę, że będzie mi jeszcze dane nieraz pobiec w podobnym maratonie.

Dopiero co urodziłaś dziecko, a już w przyszłym roku będą Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro. Słyszałam, że nie odpuszczasz☺ Jakie są twoje plany na najbliższe miesiące?

Przede wszystkim najważniejsze jest zdrowie córki, potem moje. Jak tylko dojdę do siebie, powolutku będę wchodziła w trening – najpierw wzmacniający, potem biegowy. Bardzo długo w ciąży biegałam, więc myślę, że to pozwoli mi wrócić szybciej do treningu. Ale tak jak mówię - nie będę się spieszyć. To organizm będzie mi podpowiadał kiedy będę gotowa na poważne bieganie.

Co byś powiedziała biegaczkom – amatorkom, które planują zajść w ciążę? Obawiać się przerwy w treningach czy nie ma takiej potrzeby?

Ciężko mi na tym etapie odpowiedzieć na to pytanie. Dziecko to największy dar jaki może nam sie zdarzyć. Medale, puchary, rekordy to zupełnie inny wymiar spełnienia. Na pewno kobietom jest troszkę trudniej wpleść ciążę i macierzyństwo w sportowe życie. Ale wiele przykładów na świecie pokazuje, że po ciąży kobiety wracają mocniejsze, silniejsze i z nowymi pokładami energii i wiary. Myślę,  że nie ma czego się obawiać. Usystematyzowane treningi po powrocie, wsparcie najbliższych i wiara że można na pewno ułatwia nam powrót na biegowe trasy.

Życzę wszystkiego dobrego. Przede wszystkim zdrowia dla Ciebie i dla Antosi.

Dziękuję serdecznie i do zobaczenia na biegowych trasach.

Przeczytaj również

Wiolka i jej bieg dookoła Polski

Poznaj Wiolkę - kobietę, która planuje bieg dookoła Polski

"Dzięki temu, że biegam poznałam swoją wartość" Poznajcie Beatę

Historia Beaty jest najlepszym przykładem tego, że na bieganie nigdy nie jest za późno...

Premiera Asics Gel-Kayano 30, Berlin, 2023

Flagowy model butów do biegania japońskiej marki Asics - Gel -Kayano 30 wszedł właśnie do sprzedaży. Jaka jest jego główna cecha? Jak marka Asics wychodzi naprzeciw potrzebom biegaczek?

Uśmiechnięta Ania i jej miłość do biegania

Niezwykła kobieta, która pomimo choroby biega ile sił w nogach.

Poznajcie historię Magdaleny

Choć Magdalena biega od niedawna, biegowej pasji oddała się bez reszty.