Cała prawda o wysokich obcasach...

autor: Kamil Serwach, trener personalny, www.trenuj-zdrowo.pl, opublikowano: 02/09/2012

Niewątpliwie kobiece nogi wyglądają w nich zgrabniej. W każdym sezonie robią furorę na wybiegach i chyba nie ma kobiety, która wyobraża sobie bez nich "małą czarną". Wysokie obcasy - jak to jest z nimi naprawdę?

Ciekawostką jest, iż obuwie na obcasach początkowo adresowane było dla mężczyzn w celu wymuszenia lepszego utrzymania stopy w strzemionach. Dzisiaj  buty na wysokich obcasach odbierane są jako nieodzowny atrybut każdej kobiety. Dzięki nim kobieta potęguje swój seksapil, wygląda szczuplej i szykowniej, co dodaje jej pewności siebie.

Ludzkie stopy zostały jednak zaprojektowane do chodzenia na płaskiej podeszwie. Anatomicznie więc stopa jest zbudowana tak, aby utrzymywać ciężar ciała całą swoją powierzchnią. Stopa na obcasie wyższym niż 4 cm przyjmuje ułożenie pionizujące i ¾ ciężaru ciała przejmuje przodostopie, które nie jest przygotowane do takiego wysiłku. Przy takim ułożeniu stóp z każdym krokiem stopa z duża siłą uderza o podłoże. Wyobraźmy sobie kobietę w butach na wysokim obcasie, ważącą około 60 kg. Podczas jej chodu siła nacisku na piętę wynosi 28 razy większą niż słoń o wadze 2,6 tony. Jak się łatwo domyśleć ma to swoje konsekwencje.

W wyniku spoczywania znacznej części całego ciężaru ciała na przodostopiu dochodzi do znacznego obciążenia kręgosłupa, pogłębieniu ulega lordoza lędźwiowa. Dochodzi do ucisku korzeni nerwowych, co może być przyczyną odczuwalnego bólu kręgosłupa, a nawet stałych zmian deformacyjnych. Wyższe umiejscowienie pięty w stosunku do przodostopia w butach na wysokim obcasie powoduje iż mięśnie łydki ulegają skróceniu, pojawiają się bóle mięśni i stawów kończyn dolnych. Nierównomierne rozmieszczenie ciężaru ciała na stopie prowadzi w konsekwencji do płaskostopia i tworzenia się halluksów. Ścięgno Achillesa ulega znacznemu skróceniu, dlatego podczas chodzenia w płaskim obuwiu pojawia się ból i kurcz łydki. Upłynie trochę czasu zanim stopa przyzwyczai się do płaskiej podeszwy, a dolegliwości bólowe ulegną wyciszeniu.

Aby uniknąć tego typu problemów osoby chodzące nagminnie w obuwiu o wysokich obcasach powinny zacząć je ograniczać i zakładać tylko na specjalne okazje. Ortopedzi radzą, aby nie przestawiać się jednak na płaskie obuwie z dnia na dzień, tylko stopniowo zmniejszać wysokość obcasa. W ten sposób przykurczone ścięgna i mięśnie będziemy stopniowo i powoli rozciągać. W najkorzystniejszej sytuacji są kobiety, które oprócz noszenia wysokich obcasów są aktywne ruchowo. Odpowiednio zbilansowane formy ruchu korzystnie wpływają na elastyczność i giętkość mięśni co skutecznie nie dopuszcza do skracania mięśni i ścięgien. Bardzo pozytywnie na stopy wpływają nawet spacery boso po trawie, czy piasku. Poprawia to wysklepienie stopy zapobiegając pogłębianiu się płaskostopia.

Chodząc na wysokich obcasy świadomie chcemy spotęgować walory kobiecości. Nie zapominajmy jednak przy tym o funkcjonalności swojego ciała. Zdrowie i dobra forma powinny być zawsze na pierwszym miejscu na liście priorytetów. Szczególnie u biegaczki!

Autor: Kamil Serwach, trener personalny, www.trenuj-zdrowo.pl

Przeczytaj również

10 skutecznych sposobów na alergię

Jak biegać z alergią

Biegowe problemy? Rozwiąż je z nami

Rozwiąż 7 najczęstszych problemów związanych z bieganiem

Czy osoby aktywne zdrowieją szybciej?

Aktywność fizyczna jako klucz do szybszego powrotu do sprawności po kontuzji

Dolegliwości bólowe, a bieganie

Rozpoznaj rodzaj bólu i upewnij się, czy nie powinnaś przerwać biegu.

Czy ćwiczyć w trakcie przeziębienia?

W obawie przed utratą wypracowanych na treningu efektów, boimy się pozwolić sobie na odrobinę odpoczynku, nawet podczas choroby. Czy powinnyśmy wtedy biegać?